gisteren is dan de knoop doorgehakt, met pijn in je hart zit je dan te kijken hoe de haardos van mellie, door de tondeuze wordt gemillimeterd, ff slikken, maar waarheid dient gezegt te worden er komt een lekker bekkie ondervandaan.tuurlijk is het wennen voor iedereen ook voor mellie zelf. het lijkt of ze zich er niet aan stoord, maar inwendig???.
vandaag de laatste bestraling voor van de week, de meiden op naar de hermes. daar aangekomen komt een verpleegster met de mededeling, of er maar 1 naar kan komen want de dames hebben een zware dag gehad. waarop yo zegt ach daar hebben wij nooit last van?. dus hup naar binnen, verpleegster franca ziet het koppie van mel, slik, maarzegt niets, de bewuste zuster heeft nog niets door, zij heeft mellie al eerder gezien van de week, ze draait zich om en ziet mellie, slik slik en nog eens slik, en yo kijkt haar alles zeggend aan, ja ook wij hebben zware dagen.
maar wij doen er niet moeilijk over.
dus zitten ik,paps, en mellie gezellig op de bank naast elkaar, luz maakt foto's luz kijk uit met het flitslicht te veel reflectie.hahahahah
tot zover deze dag, oja mellie der vriendin blijft slapen gezellig ff wat anders aan het koppie.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten